Rodzaje chorób skóry u zwierząt

Atopowe zapalenie skóry to genetycznie uwarunkowana predyspozycja do rozwoju choroby skóry o charakterystycznym obrazie klinicznym, której towarzyszą świąd i zapalenie.  Przyczyną tego schorzenia są alergeny środowiskowe, które wnikają do organizmu np. poprzez naskórek lub drogą wziewną. Należą do nich roztocza kurzu, pleśnie, pyłki drzew oraz różnych roślin.

Choroba ta ma pewne predyspozycje rasowe, często spotykana jest np. u labradorów, bokserów, shar pei, spanieli czy buldogów. W ustaleniu dokładnej przyczyny z pewnością pomoże wizyta u dermatologa. Niejednokrotnie samo badanie kliniczne nie wystarcza. Wizyta musi być rozszerzona o badania dodatkowe, takie jak badanie cytologiczne zmian, posiew bakteryjny czy testy alergiczne. Tylko dokładne określenie źródła problemu pozwoli na opracowanie najlepszej i najskuteczniejszej terapii.

Ponadto do różnych rodzajów uczulenia zaliczamy również alergię na białko zawarte w ślinie pcheł, dlatego tak ważne jest regularne zabezpieczanie zwierząt przeciwko pasożytom zewnętrznym, które – przy obecnych temperaturach – występują w naszym kraju przez cały rok. Objawami są zmiany skórne oraz swędzenie w okolicach grzbietu, łap i zadu.

Pamiętajmy, aby nigdy nie próbować leczyć swoich czworonogów samemu. Ich PH skóry różni się znacząco od naszego, dlatego też szampony czy maści, które są z powodzeniem stosowane u ludzi, niejednokrotnie mogą bardziej zaszkodzić niż pomóc naszym pupilom.

Alergia pokarmowa

Jest to schorzenie, którego objawy nie wiążą się tylko układem pokarmowym. Często pierwsze zmiany, które zauważamy, dotyczą skóry naszych czworonożnych przyjaciół.  Pożywienie, jakie podajemy naszym zwierzakom, może zawierać białka, które przyczyniają się do reakcji układu immunologicznego.

Na co powinniśmy zwrócić uwagę? Czy nasz czworonożny przyjaciel nie zmaga się ze zmianami skórnymi, łysieniem, częstym, nawracającym zapaleniem przewodów słuchowych, wylizywaniem łap oraz drapaniem wywołanym świądem. Niejednokrotnie u naszych pacjentów z alergią częściej zapełniają się również zatoki okołodobowe.  Dodatkowo u cierpiących na nią zwierząt łatwiej o obecność pasożytów zewnętrznych (w tym pcheł, świerzbowców oraz nużeńców).

Alergię może zdiagnozować lekarz weterynarii, który w oparciu o dane z wywiadu, badanie kliniczne oraz badania dodatkowe postawi właściwie rozpoznanie. Jeżeli zajdzie taka konieczność, dobierze dietę, która wyeliminuje przyczyny choroby.

Ta strona zapisuje pliki cookie na Twoim komputerze. Pozostając na tej stronie, wyrażasz na to zgodę.